باید خدایی وجود داشته باشد

خسته ام از کلنجار رفتن با این رنج ها،

آری باید پذیرفت آدمیزاد در رنج آفریده شده، میدانم،

اما تا کی؟ تا کجا؟ تا چه دُز رنجی؟

من به سزای چه اینچنین تن در تنش میتنم؟

خداوندا این بنده ات نومید نیست اما دلش لک زده برای کمی زندگی در روال عادی، یعنی درد ها و رنج های متداول و روزمره،

چرا اینچنین حیات مارا محشورِ مجاورت با انسانِ روان‌بیماری کردی که روز به روز استخوان های روحم پوک تر شود،

من چه بودم جز دخترکی لطیف و نحیف؟

این استخوان های پوک دیگر چونان شمعی در باد شده اند،

خودت باید دست به کار شوی، نمیشود که دیگر دنیا آنقدر بیرحمانه باشد، نه، حتما باید خدایی وجود داشته باشد :)

#آنی

#دلساخته_های_آنی

پ ن : بعد از یکسال و اندی برگشم به خونه‌م، بلاگو میگم

تب عشق

#آنی
#دلساخته_های_آنی

همه ی مخلوقات خود را در حصار هایی محاط میکنند

حصار هایی نامرئی

یکی برای مراقبت از طعمه اش و دیگری برای مراقبت از عشق

روی صحبتم با دومیست

از عجایب خلقت

دایره ای میسازد و معشوقه هایش را در آن جای میدهد 

چه بسا رفتارش با آنها متفاوت از دیگران نباشد 

اما 

جور دیگری دوست میداردشان

چشمها و لب ها و خطواتشان در ذهنش نقش بسته اند

با اخمشان فرو میریزد و با خنده شان دلش غنج میرود

و اما امان از آن روزی که معشوقه های بیخبر، خراشی چه بسا کوچک بر دلِ عاشقِ همیشه در سایه،بیندازند

روزهایش تیره و شب هایش تار به سانِ عصرِ جمعه های پاییزی

و انسانی که بی هیچ عملی خسته است

حال دلش آشوب

و مرور و مرور خراش او 

و سکوت و سکوت برای او

از دردی که در وجودش رخنه کرده  و تار و پود قلبش را بی نظم کرده

و معشوقی که به سانِ بافنده ای بی حوصله پیگیرِ تار و پود نیست...

نیمدانم گاهی شاید باید کمتر عاشق بود

اما راستش را بخواهی هیچگاه از عاشق، در جه ی عشق نخواه که عاجز است و زندگی اش تار موییست در میان قیچی دست تو

#آنی

http://delsakhteani.blog.ir/