منوی بلاگ
بایگانی
- دی ۱۴۰۳ (۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۱)
- اسفند ۱۴۰۰ (۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۱)
- خرداد ۱۴۰۰ (۱)
- بهمن ۱۳۹۹ (۱)
- آذر ۱۳۹۹ (۱)
- آبان ۱۳۹۹ (۲)
- مهر ۱۳۹۹ (۲)
- مرداد ۱۳۹۹ (۶)
- تیر ۱۳۹۹ (۶)
- خرداد ۱۳۹۹ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۸)
- فروردين ۱۳۹۹ (۱۷)
- اسفند ۱۳۹۸ (۶)
- بهمن ۱۳۹۸ (۲)
- دی ۱۳۹۸ (۲)
- آذر ۱۳۹۸ (۳)
- آبان ۱۳۹۸ (۱)
- مهر ۱۳۹۸ (۱)
- شهریور ۱۳۹۸ (۱)
- مرداد ۱۳۹۸ (۶)
- تیر ۱۳۹۸ (۱۰)
- خرداد ۱۳۹۸ (۱۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۴)
- فروردين ۱۳۹۸ (۲)
- اسفند ۱۳۹۷ (۵)
- بهمن ۱۳۹۷ (۲)
- آذر ۱۳۹۷ (۱)
- خرداد ۱۳۹۷ (۱)
- فروردين ۱۳۹۷ (۲)
- دی ۱۳۹۶ (۲)
- آبان ۱۳۹۶ (۳)
- مهر ۱۳۹۶ (۲)
- شهریور ۱۳۹۶ (۴)
- مرداد ۱۳۹۶ (۲)
آخرین مطالب
- ۰۳/۱۰/۲۵دل خانه ی او شد
- ۰۲/۰۲/۰۷باید خدایی وجود داشته باشد
- ۰۰/۱۲/۲۲خود فرا میخوانَدَم آن خویش را
- ۰۰/۰۴/۲۶متهم
- ۰۰/۰۳/۱۵نهادِ پوچ
- ۹۹/۱۱/۰۸قاطعِ ۱۰۰ درصدی خداست
- ۹۹/۰۹/۰۸۲۰ سالگی
- ۹۹/۰۸/۲۰حیات دردمند
- ۹۹/۰۸/۰۸ارغوانم را دیدی سر راه؟
- ۹۹/۰۷/۲۰حیات تن
دلساخته های آنی
در مسیر دنیا ؛دل ساخته ام،تاخته ام،زلف همی بافته ام،داشته ام در سر خود که خدا میبیند،وَ توکل به پا داشته ام
خسته ام از کلنجار رفتن با این رنج ها،
آری باید پذیرفت آدمیزاد در رنج آفریده شده، میدانم،
اما تا کی؟ تا کجا؟ تا چه دُز رنجی؟
من به سزای چه اینچنین تن در تنش میتنم؟
خداوندا این بنده ات نومید نیست اما دلش لک زده برای کمی زندگی در روال عادی، یعنی درد ها و رنج های متداول و روزمره،
چرا اینچنین حیات مارا محشورِ مجاورت با انسانِ روان‌بیماری کردی که روز به روز استخوان های روحم پوک تر شود،
من چه بودم جز دخترکی لطیف و نحیف؟
این استخوان های پوک دیگر چونان شمعی در باد شده اند،
خودت باید دست به کار شوی، نمیشود که دیگر دنیا آنقدر بیرحمانه باشد، نه، حتما باید خدایی وجود داشته باشد :)
#آنی
#دلساخته_های_آنی
پ ن : بعد از یکسال و اندی برگشم به خونه‌م، بلاگو میگم
۲۲اسفند۱۴۰۰ ، ۰۲:۰۹ بامداد
بعد از چندین ماه غیبت❤
آدمی که تو یه چیزی صدِ ، از کسی که پنجاهِ، به صفر نزدیک تره
آفتابا چه خبر؟
این‌همه راه آمده‌ای
که به این خاکِ غریبی برسی؟
ارغوانم را دیدی سرِ راه؟
مثلِ من پیر شده‌ست؟
چه به او گفتی؟ او با تو چه گفت؟
نه، چرا می‌پرسم
ارغوان خاموش است
دیرگاهی‌ست که او خاموش است
آشنایانِ زبانش رفته‌ند
ارغوان ویران است
هردومان ویرانیم...
آخرین خبر/هوشنگ ابتهاج
گر ز دنیا ما را تحفه ی زندگانی بود، رهایی چنین نبود :
یا خودکُشی ، یا، خود،کُشی
گر ز دنیا ما را تحفه ی جرات بود چاره چنین نبود :
خود،کُشی
#آنی
#دلساخته_های_آنی
دلم خیلی براتون تنگ شده
حالتون خوبه؟
برام کامنت بذارید باخبر شم ازتون
-ببخشید کمرنگ شدم ، چیزی که لایق چشم های شما باشه در من کم شده
یه روزایی هم هست دیگه تموم میشه مقاوتت ، انگار ناخودآگاهت داره منفجر میشه اما تو اصلا نه آزرده ای نه خوشحال ، به سر تا پای همه چیز تهوع پیدا میکنی تا حدی که به زور و واسه بازی کردن نقشت هم نمیتونی دوقاشق غذا بخوری ، حتی گریه هم نمیکنی ، حتی خشمگین هم نیستی ، تنفر هم نداری ، حتی احساس خستگی نمیکنی ، احساس کم آوردن نمیکنی ، خوابت نمیاد ، انگار هیچیکاری نمیتونی بکنی حتی نفس نمیتونی بکشی ، انگار هوا نباشه ، انگار معلقی ، حتی احساس نمیکنی داری تحمل میکنی ، فقط یه حس داری ؛
احساس تموم شدن :)
-به ندرت در طول سالیان پیش میاد
یک جمع هایی هم هستند که خصوصی ترند ، اندکی جای تو نیست
نمیدانم
نمیدانم من جزو اینگونه آدمانی هستم یا فقط من اینگونه آدمی هستم ؛
اما من کسی هستم که همه‌تان در ذهنم نقش بسته اید ، شاید کیلومتر ها دورتر و بدون ذره ای ارتباط و یا یا حتی به نزدیکترین حالت ممکن ، همین تویی که داری میخوانی ام ، حتی کسی که از بیخ مرا و هستی ام در خلقت را نشناسد و قص علی هذا ... ساعت ها فکر شبانه روزی مرا تشکیل میدهند ...
شاید حتی در زندگی کسی ذره ای متشکل جایگاهی نباشم اما این ذهن من است ، تا به امروز که ۱۹ ساله ام موفقم به اینکه تا نصف ۲۴ ساعته انعام را از سوی خداوند باری‌تعالی بدونِ ذره ای ناراحتی بر بی نقشی سقف زُل زده و ساعتها بی وقفه به پرواز ذهن در آیم.
من بی معرفت نیستم ، من اتفاقا به شکل عجیبی به انسان ها طولانی مدت فکر میکنم ، اما نمیدانم شاید کلام و جسم بنده ی حقیر نسبت به آنچه در خود میپروراند مدام در دوری جستن است.
من بی معرفت نیستم و از صمیم قلبم دلتنگ آدمها یا بهتر است بگویم دلتنگتان هستم و برایتان آرزوی بهترین ها را دارم ، البته بازهم میگویم ، یک جمع هایی هستند که خصوصی ترند و جای تو نیست ، بعضی ذوق ها را در خودت کور کنی بهتر است تا اینکه در اشتیاق ارائه ی ذوق از برای آدمیانی باشی که در تلاش برای جمع شدن و در نهایت مچاله شدن در میان آنها باشی ،
دنیای اجسام من شاید محدود باشد ؛ اما دنیای فکر من حتی اقیانوس هم نیست چرا که اقیانوس هم تمام شدنیست... :) همه در اقیانوس نامحدود فکر من موج میزنند ... :)
یادتان باشد که ساعتها به شما فکر میکنم♡
خداوند بزرگ مرتبه حافظتان
میدونی که ؛
بعضیا مُرده به دنیا میان
یسریا همون موقع دفن میشن،
یسریا هم چند سال بعد 😏 ...
#آنی #دلساخته_های_آنی
شوریده بخت ما بحرالمیت است ؛
حالی خود را از فرط مخلوط عسل با آن آزرده سازی،
چه بسا پایِ یوسف به چاهِ منشاءِ آن رسیده باشد،
بحرالمیت است ، شور ، مرده... 🥀
#آنی #دلساخته_های_آنی
امشب یک دنیا بریده ام... :)
از زمانی که چشم به جهان هستی گشودم هر شبم امشب بوده است
و جراحات وارده بر روحم آنچنان عمیق است؛
که حتی نمیگویم :《نمیدانم پایان این وضعیت اسفناکی که همواره سایه بر حیاتم داشته کجاست؟ 》
چرا که پایان هم دیگر التیامی بر روح شرحه شرحه ی من نخواهد بود... 🥀
#آنی #دلساخته_های_آنی
من همیشه سعی کردم در هرآنچه قرار میگیرم بهترین باشم
حتی در چیزی که به آن محکومم ؛
من در مرگ بهترینم
#آنی #دلساخته_های_آنی
یک آدم هایی هم هستند ؛ از آن جهت که تو را در پازل خودشان جا دهند،
یا بهتر بگوییم از آن جهت که تو محکومی به جا گرفتن در پازلشان؛
جمع و چروکیده می شوی و عملا در همان نطفه، حیات را خاتمه می گویی
و تا پایانِ تنفسِ جسم در خودت خاک میخوری ... :) 🥀
#آنی #دلساخته_های_آنی
یا شاید هم جای "من" و "تو" را عوض کنیم ، بهتر معنا دهد:) ...
و اما چالش بیست سال آینده به دعوت دوست عزیز بلاگی : ماه بی همتا
نمیدونم شاید نتونم این چالش رو درست و اونجور که باید باشه بنویسم اما عوضش از خودم یکم میگم :) من آدمه واضحِ مبهمی ام ، یعنی شاید کسی سالها کنار من باشه اما نتونه آنچه هستم رو خوب بشناسه ، این توضیح رو از این بابت دادم که خیلی آدم شاد و پرحرفی هستم غافل از آنکه در عین حال بسیار درونگرا هستم
پس از آیندم با کسی حرف نمیزنم ، چون خودم همه چیز در ذهنم برای آینده بر پایه ی احتمالاته و این از اعتقادم به درخت تقدیر میاد ، نه اینکه آدم بی برنامه ای باشم! نه؛ فقط از این جهت این رو میگم که زندگی این رو بهم یاد داده همیشه اونجور پیش نمیره که فکرشو میکنی ، راستش حتی فکرشو هم نمیکنم و خیلی عاقلانه و محتاطانه فکر میکنم ، اما پارادکس دومم هم اینه که در عین حال خیلی خیلی خیال پردازم هستم :) ، خلاصه بگم براتون از درخت تقدیر:
یک درخت رو تصور کنید که روی هر شاخش یک تلویزیون هست و تو هر تلویزیون یک آینده از شمارو نشون میده که اگر خودخواسته یا برحسب اتفاقی وارد اون شاخه میشدید اون فیلم توی اون تلویزیون میشد سرنوشت شما ! پس آینده ی منم توی یه تلویزیونی هست اما الان نمیدونم تو کدوم شاخه هستم
شاید بگید :《باشه قبول،ولی مگه میشه اصلا آدم هدفی برای آیندش نداشته باشه؟》 : اینطور بگم که وقتی به اکثر زمینه ها علاقه و استعداد موفقیت داشته باشی یا به پر هدفی میرسی که نتیجه نداره و یا به بی هدفی که بازهم سختو بی نتیجس و میانه رو بودن در این مسیر و دست کشیدن از هزاران چیز مختلف و محدود کردن خودت به چند هدف کار بسیار سختیه ، البته گاها هم زندگی تو رو توی مسیری قرار میده که با چم و خم منطق خودش راه بیای نه اهداف و علایقت، این ویژگی منو به یاد فیلم divergent میندازه :) حتما ببینیدش ، تا همچین آدمی نباشید نمیدونید چقدر سخته :) حمل بر خودستایی نیست واقعا ، وااااقعا سخته
و اما از احتمالات مختلف برای آیندم بگم:
من الآن دانشجومعلم هستم و بسیار معتقدم هرکس در هر جایگاهی در جامعه کارش رو باید به بهترین شکل ممکن انجام بده ،حتی اگر علاقه نداره ، از روی وجدان و وظیفش بهترین باشه ،
پس مهمترین چیز در مرحله ی اول معلم خوبی شدن هست ، اما در ادامه به علم آموزی همیشه علاقه داشتم و ادامه تحصیل خواهم داد اما در چه رشته ای خدا داند :)
برنامه ریزی درسی/پزشکی/فیزیک /هنر (انواع آن)/مشاوره/ شیمی/ادبیات/حقوق و.... واقعا به همه عشق میورزم و برای آینده و شغل هر کدام تا آخر عمر میتونم برنامه بریزم :) و باز هم سخته
و اما تا ۲۰ سال آینده کتابخانه ی گسترده ای خواهم داشت البته در همان حد خانه ی خودم :)
و چند زبان مورد علاقه ی خودم رو خواهم آموخت
و اما از ازدواج بگم که واقعا هیچی تو ذهنم نیست از شخص خاصی ، و اینم بگم که اتفاق خیلی مهمی هست برام و از نظر من آدم برای انجام دادن هر جیزی در زندگیش مانند ازدواج و فرزند آوری باید علم بسیار داشته باشه و شاید خنده دار باشه اما من از ۸ سالگی مطالعه و تحقیقات و دیدن سمینار های مختلف رو برای زندگی چه در تجرد و چه در تاهل و مخصوصا مادر و پدر بودن آغاز کردم ( ادب از که آموختی از بی ادبان !!! من سعی میکنم از هر چیز زندگی درس بگیرم)
و در جواب دوست دعوت کننده به چالش که مربوط به پست قبلم به شوخی گفتن :《از یار بگو 》: یار در اون پست پدرم بودن که الان در ۴۴ سالگی بسر میبرن و به دلیل ناراحتی شدید قلبی برای عمل جراحی قلب باز راهی تهران شدند :) (از اون نظری که شعر تصورات شمارو بر می انگیخت بگم من تنهام ، البته از عقایدم دیگه واضحه)
هزاران ساعت دیگه حرف از آینده و حال بود اما همینم بزور نوشتم چراکه همینم یک ساختار شکنی بزرگ برام بود و به سختی نوشتم چون واقعا نمیتونم از خودم بگم :) و هم اینکه ببخشید سرتونو درد آوردم و طولانی شد
#پست_موقت
#آنی
دیده ات را که بر هم مینهی ، مشکی اش را به شب قرض می دهی
وان لحظه ای که با گشایش دیده ات مشکی را باز پس میستانی ، دنیا روزش را میسازد...
صبحت بخیر جانان خیال من
#آنی #دلساخته_های_آنی
در وجودم بارقه ای از انقلاب در حال روی دادن است
پروردگارم یاری ده که محو نگردد و محقق شود
بد یا خوبش را نمیدانم ، صلاح کار در دستان تو است ،
اما به همان هرچه صلاح است بسیار نیازمندم
+آرزوی شفاء بیماران +عبباداتتان مورد قبول درگاه حق و تشکر از اینکه مرا میخوانید
گر تن بدهی دل ندهی کار خراب است
دریافت
مدت زمان: 36 ثانیه
چهارم ابتدایی که بودم در جایی دلیل اختلالات بدن را به هنگام جابجایی( توسط وسایل نقلیه) را میخواندم، به صورت خلاصه به خدمتتان عرض کنم که اینچنین میگفت: مغز توسط قسمتی از گوش داخلی انسان متوجه حقیقت و حرکت و سکون ما است و وقتی چشم ما حرکت را تماشا نکند؛ خبرِ سکون را به مغز میرساند و این تناقض در دریافت پیغام از اندام ها سبب ایجاد احوال ناخوشایندی در انسان میشود :)
حال من حقیقت را می دانم ؛ سرشار از تویی هستم که چشمانم خبر نبودت را میدهد ، تناقض عذاب آوری است عزیز دلم... :)
-بی مخاطب
#آنی
#دلساخته_های_آنی
من زنی را میشناختم محبت و ناز بر او تمام شده بود
چنگ لای گیسوانش رفت ؛ برای کشیده شدن رو زمین
گونه هایش لمس شد ؛ برای کاشتن بادمجان
لبی پوستش را لمس کرد ؛ برای گاز گرفتن و انتقال هاری
چشم هایی خیره چشماهیش را نگریخت؛ برای تهدید در تنها شدن
لیوان چای به اون تعارف شد ؛ البته که با پرتابی با هدف پیشانی اش
... :)
برای یکی دوستان به دنبال فایل های قدیمی در پیام های ذخیره شده ی تلگرام میگشتم که چشمم به متنی از ۲ سال پیش خورد و داستانش را برایتان میگویم؛ ۲۷ آبان سال ۱۳۹۷
روزی از منزل پدربزرگ به سمت خانه باز میگشتیم در اتوموبیل بودیم که همانند فیلم های سینمایی ترسناک آمریکایی طوفان و رعد و برق و بارن و شب و ... همه دست به دست هم دادند ، من save message تلگرام را باز کردم و اینچنین نوشتم :
و اینک آسمان اوج میگیرد و درختان را به رقص می آورد
امشب همه ی آسمان و زمین تصمیم به آشکار سازی بینهایتِ هنرشان را دارند
آسمان بر زمین می غرد و زمین بر آسمان میلرزد، زورآزمایی ای شگفت آور که هیچ کدام در برابر دیگری کم نمی آورد
و ما تماشاچیانِ جدالِ عشق و بعضی هامان هم خوف زده از آشتیِ جنگجویانه ی زمین و آسمان
و ناگهان آسمانِ شب در کسری از ثانیه روز را نمایان میشود
از کرانِ افلاک
از چنین قدرت نمایی اش
از این همه همهمه ی عشق بغضی عشقالود گلویم را میفشارد
خدای من
ای عشق بی پایان و بینهایت
شاید در دیدگاه بعضی هامان دیوانه بنظر آیم
اما ای معشوقه ی من
من دیوانه وار دوست دارمت
کافیست
کمی کمتر عشق بورز
و من
خیلی خوشحالم که خدا دارم
خیلی خوشحالم که تو اساس و بنیانی
بیشتر از این نمیگویم چرا که تو در کلمات نمیگنجی
+چقدر حس میکنم در این متن آرامش نهفته است... :)
+بالغ بر ۲ ، ۳ دفتری متن گمگشته داشتم 🙂 نمیدانم چرا هیچ برایم مهم نبوده و الآن ندارمشان ، اینهم اتفاقی بجا ماند و به چشمم خورد
#آنی #دلساخته_های_آنی
خودش از گل خبر داشت
برای همین دیگه بهش آب نداد و گذاشت و رفت
فکر میکرد اینجوری برای هردوشون بهتره
اما خب وقتی برگشت چیزی جز یه گل پلاسیده نمونده بود ... :)🥀
#آنی
#دلساخته_های_آنی
بله بنده حقیر هم به چالش کرونا دعوت شدم
اینگونه بگویم که ما معمولی ها همیشه شرایطی بر زندگیمان حاکم است که نه به خودمان و نه به هیچکس دیگر نمیتوانیم قول دهیم
چرا که همیشه هرجور که شده بالاخره یک شرایطی بر زندگیمان حاکم است که به همه از جمله خودمان باید بگویمم اگر مقدور بود...
پس من برایتان آنچه مقدور بود را مینویسم و نه آنجه بر پرده ی افکار خویش در نظر داشتم...
سیل کرونا که آغاز شد ما خودجوش و بی اجازه خوابگاه را ترک گفته و به آشیانه های خویش باز گشتیم
در ابتدا صمیمی ترین و عزیزترین دایی ام که تقریبا هروقت خوزستان است عضوی از خانه ی ما است یک هفته ای در کلبه ی درویشی ما صاحبخانه و بود خوب عشق کردیم ، البته که بنده خدا از رگ غیر خویش تمام خانه و وسایل را در آن یکهفته سر تا پا شست و خشک و پهن نمود که مبادا دست مادر یا من به آنها بخورد ( میدانم که دلیل آنهمه زحمتش این بود البته که چیزی نمیگفت)، خلاصه حسابی بازی کردیم و خوش گذراندیم و البته خوردیم ( از آنجاییکه ما خانوادتاً خوشخوراکیم جیز عحیبی نیست )(همه بشکه گونه :) )...
و اما در این اگر مقدور بود ها سروده های فروغ فرخزاد خواندم ، خودت باش دختر خواندم ، اولین تپش های عاشقانه ی قلبم خواندم و قص علی هذا...
سریال ها و فیلم های سینمایی خوب دیدم موزیک های مختلف گوش دادم و مخصوصا بیش از همیشه موسیقی بیکلام
شاید برایتان عجیب باشد که کسی چگونه میتواند به موسیقی بیکلام قدری علاقه داشته باشد که ساعت ها گوش دهد، راستش را بخواهید من از علاقه مندان ساز و موسیقی ام اما چون مقدور نبود :) سررشته ای در آن ندارم اما از گوش دادن به موسیقی و تصور دانه دانه ی ساز هایش لذت میبرم ، با کلام که هم خواننده و هم سازها ؛ اما خب دلیل بهتری هم دارم ؛ گاهی کلامِ دل میشود کلامِ موسیقیِ بیکلام :) .
شیرینی و کیک و نان پختم و آشپزی کردم (یه هنر و علاقه ی عمیق)
همین الان آنچه به ذهنم آمد آن است که چه چالش عجیبی؛ هیچوقت اینگونه دست به توضیح و روزمره ام نزده ام... :)
در این میان هم شبهایی به حالی معجزه وار نوشتم :) البته که یاوه گویی هایی بیش نیستند ، که سخت بر دلم نشست :
چو غنودی در دامانم خونین دل
وز فرط غم نواختی اشک را
وان لحظه ایست که قلبم دیگر نفس نمیکشد
خلاصه که در مجازی هم با دوستان خندیده ایم(آنهارا خندانده ام ) و به قول خودشان : آنی برررررگامممم (قهقهه گونه)
حتی الان این متن را در شرایطی که مقدور نیست مینویسم؛ من یک معمولی ام که قول داده ام خب...باید عمل بشود
اینهایی که نوشتم گوشه ای از آنچا مقدور بوده است بود، چیزهای بسیاریست که به آنها علاقمندم و با عشق و آرامش به آنها میپردازم البته اگر مقدور بود :) انجام میشود و اگر مقدور نبود در نظر میماند...که البته اکثرا در نظر میمانند...
و اما البته شبهایم شب و روزهایم هم شب است... :)
حافظه ام تا این حد یاری نمود ... خوش باشید
عزیز دعوت کننده ی چالش : مشتاقُ الیه
moshtaghemoshtagh.blog.ir
پای تو که در میان باشد
زمان از میان می رود
در اوج خوابآلودگی ام که باشم
برق چشمانت که چونان ستاره ی آسمان شام کویر چشمک بزند
شب را به یکباره صبح میکنی
و من مات و مبهوت از شعبده ات
+پ ن: عکس ساختهی خویش است و بابت ضعف در طراحی عذر میخواهم
#آنی
#دلساخته_های_آنی
صبح از آن لحظه آغاز شد
که پرده هارا کنار زدم
و چشم چروکیدی و گشودی
و طلعلع نور در دریای تیره ات افتاد
و چونان آبی زلال بر روزت جاری شدی
#آنی
#دلساخته_های_آنی
+صبح قرنطینه ای بخیر😂 صبحا از ۱۲ ظهر شروع میشه
و آن لحظاتی که کنار عزیزترینت غریبی
چونان مشتی است که قلبت را در هم میفشارد
و سکوت اختیار میکنی و بغضت را فرو میدهی و لبخند ژکوندی راهی لبهایت میکنی
و تلنبار شدن بغض هارا پیش میگیری
و ادامه راه را پیش رو میگیری
#آنی
#دلساخته_های_آنی
امروز تقریبا احساس خفتی درونخوار مرا فرا گرفته بود
بالاخره پس از ۴۵ روز پایم را از درب خانه بیرون گذاشتم و به دورهمی خانه ی پدربزرگ رفتیم
البته من مقصر نبودم و تا توانستم حنجره خرج کردم
حتی دیگر اعضای خانواده هم تقصیری نداشتند
پدربزرگ ابهت خودش را دارد و از آنهاییست که حرفش حکم آخر است
کم حرف اما سخت و مستحکم
پدر و مادرم دیگر روی نه گفتن به تلفنهایش را نداشتند
اما مرا بازهم احساسی از تهوع به خویش فرا گرفته
و قلبی که از شدت پُری خالیست ...
و تنی که از شدت مرگ زنده است ...
و تنفسی که از شدت خستگی ادامه دارد ...
و دستی که از شدت لرزش مشت می شود ...
و معده ای که از پوچی رگها تیر میکشد ...
و قدم هایی که از شدت استحکام اندوه ؛ کِشان کُشان طی میشوند ...
و حنجره ای که از شدت سستی و مرگ ؛ قهقه ای فریادگونه سر میدهد ...
و قلمی که از شدت بی کلامی مینویسد ...
و زندگی ای اینچین متناقضنما
#آنی
#دلساخته_های_آنی
۷:۵۵ صبح روز ۲۳ اسفند ۹۸ در قرنطینه کرونا
دل ما کلبه ی احزان شد و دیده مان کور
اما نه بویی از یوسف آمد و نه خبری از پیراهنش
#آنی
#دلساخته_های_آنی
کلیشه نمیبافم... نفس هایت در هوایم نباشد نفسی برایم باقی نخواهد ماند
ای تمام من ❤مادر❤
#آنی
#دلساخته_های_آنی
من همانم که پنهان ساختم
نقشِ سیاهِ زلفِ پریشانِ تو را
من همانم که شدم شعله ی شمع
که تو کردی پرواز در سوزم
بال و پر سوخته و جان به فدا
بنهادی در برم آغوشت
کلیشه نمیبافم... نفس هایت در هوایم نباشد نفسی برایم باقی نخواهد ماند
روزت مبارک ای تمام من ❤مادر❤
#آنی
#دلساخته_های_آنی
#آنی
ناگهان یک نگاه یک تلنگر یک نفس...
تو را میبرد به تمام زجه هایی که زدی
تمام زجر هایی که کشیدی
و روحی که بشدت کتک خورد و سر بریده شد
هیچگاه گذشته نمیگذررد ...
گذشته همیشه باقی خواهد ماند ... :)
و همین حال خرابی که گذشته ی فرداست... :)
#دلساخته_های_آنی
به هر فصلی غمی،
هر صفحه‌ای انبوهِ اندوهی،
دنیا! خسته‌ام، پایانِ خوبِ داستانت کو؟!
پایان خوب هم نخواستیم
فقط بیزحمت تمام کن این بازی کثیفت را...
+نیمه اول از آن من نیست و صاحب را نمیدانم کیست
چشم هایم کمی یاری نمیکردند ، به گمانم باید عینکم را تعویض مینمودم .
به مقصد چشم پزشکی اسنپ گرفتم آدرس چشم پزشکی را به خوبی بلد بودم به اتوموبیل ۱۰ دقیقه ای بیش نبود
درب اتوموبیل را باز کردم و نشستم
راننده مرد جوانی بود با چشمانی که حس خوبی به آدم نمیداد
راننده:چشم پزشکی میری؟چشات ضعیفه؟
من: بله
راننده:میخوای عینک بگیری؟
من:بله
راننده: به دنبال دوا درمون نری ان شاءالله
من: ممنون
دلهره به جانم افتاده بود . راننده مدام خیابان های سر راست و پر رفت و آمد را میپیچید و به فرعی میرفت و برای خودش حرف میزد .من نقشه موبایلش را میدیدم که چگونه از آن منحرف میشود . مدام سخن های ترس آور میزد و چشمانش را از روی آیینه بر نمیداشت
راننده: صورتت پهنه عینک پهن بگیر به صورتت خوشگلتره . باریک نگیری بهت نمیاد..
ماشاءالله دختر خوبی هستی
من فقط میخواستم این مسیر پایان یابد. پاسخی نمیدادم ناگهان با صدای بلندی غیر ارادی‌گفتم:آقا چرا مسیرای اصلی رو ول میکنید فرعی مییرید از همین پل برید اونور پل هست چشم پزشکی . اما بازهم فرعی میرفت تا با چند بار تذکرم بعد از ۳۰ دقیقه به مقصد رسیدم
پول را در ماشین انداختم و دوان دوان از پله های چشم پزشکی بالا رفتم . حالی نداشتم چشمانم سیاهی میرفت . به چشم پزشک رفتم و ویزیت را پرداخت کردم و چشمانم تغییر شماره نداده بود. اما از فریم عینک خسته بودم و آنرا تعویض نمودم . همچنان آن چشمان هیز پرده ذهنم را ترک نمیگفت . آن چشمان لحظه ای آیینه ماشین را ترک نمیکرد . حالم بد بود . عینک جدید هم درمانی نبود . به خوابگاه بازگشتم . موبایلم را باز کردم و دیدم شماره ای قدیمی . یک مزاحم ۴ ساله باز پیدایش شده.روی سیمکارتی جدید ، من برای مزاحمتی که هیچ نقشی در آن نداشته ام کم جور نکشیده ام
خلاصه ی روز یک دختر پاک و مظلوم
کمی خوب باشید . تا حال ما خوب باشد . من هنوز آن چشم های ترسناک از ذهنم کنار نمیرود...
اگر میخواهید بهانه ی ظاهر خویش را بیاورید به خدمتتان عرض کنم که پوشش چادر کاملی داشتم بدون تاری مو و قلمی سرخاب سفیداب
این متن هم بسی متفاوت از مطالب وب بود .میدانم
قلم ها مویه سر میدهند...
من میدانم احوال دلها پریشان است
من میدانم بنزین گران است
من میدانم نان های خشک را خیس میکنند و میل میفرمایند
من میدانم گوجه کیلویی ۱۹ هزارتومان به فروش میرسد
من میدانم از لرزه ی سرما و ضعف به رعشه می افتند
من میدانم ناامنی جنسی و جسمی و روحی بیداد میکند
من میدانم به ظاهر روشنفکران سیر شدن شکم های تهی را منحصر کردن انسان به بعد مادی میدانند و نه شکم سیری خود را
من میدانم خویش ها بیش از پیش از خویش تنفر دارند
من میدانم کینه تنفر و سرکوب تا خره خره انسان هارا پر کرده است
من میدانم از دنیا لجنزاری بیش نمانده
من میدانم ...
کاش من اینچنان نمیدانستم...
کاش من اینچنین نمیدیدم
چرا که آنهایی که بینش بر چشمانشان الزامیست تماما نابینا گشته اند
با نگاه و گردن خمِ شرمگینِ پدرها ومادر ها با من شوخی نکنید که ریتم دوتا یکیه قلبم میایستد...
+بسی بی حوصله و بی ادبیات و املا .عذر بنده را پذیرا باشید که پوچ و بی نفس شده ایم...
ساعت ۳:۲۰ دقیقه بامدادی که ۶:۳۰ قرار بر بیداریست
باطن این خلق کافر کیش
با ظاهر مسنج...!!!
👤 بیدل دهلوی
پ ن : + نه ادعای شاعری هست و نه یاوه گویی های ما شعر
+لوگو نزدم اما ادرس وب رو زدم
حال دل ما خوب نیست...
وفقط زورمان به عینکمان میرسد که پرتش کنیم روی میز...
التماس دعا
دلمان میگیرد،از چهاردیواری،از قفس های خویش و غیر ساخته
پا به قدم میگذاریم ، در خیابان های
شهر ،بو های متفاوتی از خانه ها به مشام میرسد:
اولی بوی مرگ آرزو
دومی بوی مرگ استعداد
سومی بوی مرگ عشق
چهارمی بوی مرگ دل
پنجمی بوی مرگ روح
ششمی بوی مرگ تن
....
یارب مباد آنروزی خویشی پیش از خویشتنش جان سپارد
که دلی پیش از تن به خاک سپارد
دریافت
مدت زمان: 58 ثانیه
خفته ها ! زنگ چیز خوبی نیست
شیشه ها ! سنگ چیز خوبی نیست
وصله ها را به من بچسبانید
به شما انگ چیز خوبی نیست
های ! عاشق نشو نمی دانی
که دل تنگ چیز خوبی نیست
کری از پیش یک سه تار گذشت
گفت : آهنگ چیز خوبی نیست
گفته بودی شهید یعنی چه
پسرم ! جنگ چیز خوبی نیست
دکتر اللهیاری
کتاب عقاب قله پوشان
دلنشینه...!همین!
یه خیابون...
دوتا عاشق...
یه هوای شاعرانه ی قشنگو...
موزیک "عاشقانه" از "حامد همایون"
به همراه دوستش سوار اسنپ شدند و از درسهایشان صحبت میکردند
مسیر تقریبا چهل دقیقه ای طول میکشید و دیگر چیزی به مقصد نمانده بود،راننده مرد
جوانی بود
**************
ناگهان:
+ببخشید خانوم ،شما امسال کنکور دادید؟
- بله
+ببخشید ،ریاضی یا تجربی؟
- ریاضی
+ حالا هدفتون چی هست تو انتخاب رشته؟؟
- دبیری (عشق به رشته اش در چشمانش موج میزد)
+ هعی، ما دانش آموز زرنگا رفتیم ریاضی خوندیم ،با درس عالی ،مهندس شدیم و الآن راننده اسنپم ... اشتباه کردید ، حداقل کنکور تجربی میدادید ، دوستم پرستاره الآن داره ماهی 5 تومن حقوق میگیره و یه دبیر یکو هشتصد ، و ...
**************
پدرش معلم بود ، از آنهایی که تقدیر نامه هایش جمع نمیشد،اما خوب کم کم سوی توان
از بازوی پدرش خارج میشد،خوب دیگر صبح مدرسه و از ظهر تا یک بامداد تاکسی تلفنی چیزی
جز سیر صعودی فرسودگی نبود...در این میان به یاد دیالوگی ماندگار از دبیر فارسی اش
افتاد که در بلبشوی اعتراضات فرهنگیان به زبان آورد:(معلمی عشق است،معلم که به
حقوقش اعتراض نمیکند) ، و همه این ماجرا ها همانا و تکمیل جورچینی در جعبه ی
جادوییِ سرش همانا:
پدر مگر عاشق فرزندش نیست؟؟
معلمی مگر عشق نیست؟؟
آه ای خاک من که پدر در دوراهیه عشق است
آه ای وطن که نای توضیحی سر کلاس برا دانش آموزان نمیماند
آه ای وطن که استعداد دیرینه ی ریاضی را سر میبرند
آه ای وطن که مبنای عشق پول شده است ، یا مبنای پول
عشق،نمیدانم
آه ای وطن که زبان منی که هیچ گاه به ذره ای از آوای خنجر هایی که بر قلب استعدادها زدند باز
نمیشد را گشودند
آه ای وطن ... ،حتی نایی برای اعتراض نمانده ...
اما من همچنان تحمل میکنم طلوع های دلگیری که یادآور استمرار تباهی هاست
که شاید پایان شب سیاه ما سپید باشد...
*اگر امشب این روایت روزم را به جوهر قلم روان نمیساختم شبم تار میشد*
شبگاهی که جسم و روح جدالی آغاز میگویند و ما مادری که باید سازگاری را به این دو فرزند بیاموزیم...
خداروشکر کنکور بد نبود🤔🤓👩🏫🧕✍
اگر ذره ای دعایی کردید خیلی ممنونم🤗😍🙏
سلام دوستان،بالاخره روز موعود داره میرسه📅 و پسفردا کنکور ریاضی🌈🤯👩🏫👩🎓🧕🧠📚
ازتون فقط التماس دعا دارم همین...🙏🤲
شکی نیست که ویلاگی ها و وبسایتی ها، وفا و صفای دیگر و غیر قابل قیاسی با دیگر فضاهای مجازی دارند🤗
تشکرمندم🌹
غروبگاهی که از آینده ام به مادر گفتم: با هجوم هراس اما
دلم روشن است،و گفت: دل من چلچراغ است...💓
«💕مادر💞 ، ای
نهایتِ من...💌»
آهنگ دلم ، قلم را به رقصی غم
آلود در آورده است.
هوا برای تنفسم کافی نیست.
خدا در هوایم نیست،شاید هم من در هوای خدا نیستم،"نمیدانم"
اما ای عشق جاودانه ی من: خواستارم بدانی هدفی که در آستانِ تیغ گاهِ رسیدن و
نرسیدنش مانده ام،هیچ گاه آستان حضرت حق را جایگاه نیست ...
خواستارم بدانی در قعر اقیانوسم به سر میبرم و چشمانم سوسوزنان به ریسمان الهی چنگ
میزند،
اما چنگ من نفوذی درطناب ندارد...
خواستارم بدانی شرم حضور در بارگاه خداوندی ات دارم
به هوای حوالی ات راضی ام...
مرا مدد رسان ای مُمدِّ حیات ...(الهی آمین)
این موزیک حرف نداره😍،بسیار بسیار عالی🎧🎤😉،پیشنهاد میدم حتما گوش کنید🙂
👇 🎧نمیرم عقب از🎙 زانیار و سیروان خسروی 👇
و ما در دالانی ، از
سراپرده ی نیلوفری طالب "تطمئن القلوبیم"...
#آنی
#دلساخته_های_آنی
در ما درختی دچار پاییز شده🍂🥀🍁،مارا دعا گویید زمستان را سربلند گذرانیم ⛄تا بهار آید🌿🌷...
#التماس_دعا🙏
#آنی
#التماس_دعا🙏
#آنی
بدون شک از دلنشین ترین موزیک ویدیو هایی که دیدم
►
دریافت
مدت زمان: 1 دقیقه
آسمان عزیز
سحرگاهی که ماه تو را ترک میگوید
آتش را به میدان می آوری
نمیدانستم اینچنین بر گردش روزگار وفاداری...
#آنی
#دلساخته_های_آنی
#آنی
"مهدی اخوان ثالث" عزیز که حُقه گشودی به "عاقل تر از آنیم که دیوانه نباشیم"...
راستش را بخواهی در ما دیگر نه جغدی برا تعقل هست و نه نای ندای دیوانگی...
#آنی
#دلساخته_های_آنی
+ آیا از بلاتکلیفیه خود رنج میبرید؟؟
_ بله
+ ما هم از بلا تکلیفیه شما رنج میبریم...
دمی سردید
دمی گرمید
دمی سردمان میکنید
دمی گرممان میکنید
ترک برمیداریم و فرو میریزیم ...
#آنی
#دلساخته_های_آنی
#آنی
و همانا حرف های خوانده نشده از چشمان ما که پشت تکست های مجازی یا لبخند های حقیقی نهان ماند ، رویای دخترک شش ساله ای برای عروسکش بود،که پیرزن خبیث همسایه کشیده ای روی گونه اش جای بوسه کاشت و فریاد سرکشید که داستان هایت با عروسکت افسانه هایی بیش نیستند و دخترکی که ذهنش از رویا خالی و سفید و سپس سیاه گشت و اشک هایش با بغضی که نفسی برای ندا نداشت سرازیر شد و رویـــــــــایش سوخــــــــت
❣❣سلاممم دوستان عزیز❣❣
💗💝خیلی ممنون که همیشه بودین و خوندین 😍💗
10 روز بیشتر تا کنکور نمونده و روزای پر تلاطمی رو میگذرونیم😥
برام دعا کنید به هدفم برسم🧕👩🏫👩🎓
التماس دعا🙏🌹
التماس دعا🙏🌹
همه ی مخلوقات خود را در حصار هایی محاط میکنند
یکی برای مراقبت از طعمه اش و دیگری برای مراقبت از عشق
دایره ای میسازد و معشوقه هایش را در آن جای میدهد
چه بسا رفتارش با آنها متفاوت از دیگران نباشد
چشمها و لب ها و خطواتشان در ذهنش نقش بسته اند
با اخمشان فرو میریزد و با خنده شان دلش غنج میرود
و اما امان از آن روزی که معشوقه های بیخبر، خراشی چه بسا کوچک بر دلِ عاشقِ همیشه در سایه،بیندازند
روزهایش تیره و شب هایش تار به سانِ عصرِ جمعه های پاییزی
و انسانی که بی هیچ عملی خسته است
از دردی که در وجودش رخنه کرده و تار و پود قلبش را بی نظم کرده
و معشوقی که به سانِ بافنده ای بی حوصله پیگیرِ تار و پود نیست...
نیمدانم گاهی شاید باید کمتر عاشق بود
خیلی خوبه اگه تو برخوردت با دیگران رفتار خودت برات مهم باشه و متناسب با رفتار شخص روبروت برخورد نکنی
البته اگر با این فکر کسی هم برات بمونه...!
راستش فقط از تو ترک بر میداری...،ظاهرت فیلمه...!
حالا حساب اونی هم که به روش میاری ناراحتی و به روش نمیاره ناراحتی دیگه خیلی جداس...!
از آدمهایی که «فقط در حال ناله» هستن خوشم نمیاد !
چون معتقدم #درد_واقعی میمونه درونت
و #هیچ_وقت نمیتونی به #هیچ_کس بگی !
اونی که هِی #میگه
درد رو “دقیقا شدیدا عمیقا لمس نکرده”...
🎗 دردی ازت اسطوره میسازه که #عین_بتن تو وجودت حل شه ...
بی صدا ...🔇
پ ن: به استثنا نویسنده ی این مطلب نیستم ولی نظر شخصیمه
