پوچ و خسته
جمعه, ۱۳ دی ۱۳۹۸، ۱۲:۲۰ ق.ظ
به هر فصلی غمی،
هر صفحه‌ای انبوهِ اندوهی،
دنیا! خسته‌ام، پایانِ خوبِ داستانت کو؟!
پایان خوب هم نخواستیم
فقط بیزحمت تمام کن این بازی کثیفت را...
+نیمه اول از آن من نیست و صاحب را نمیدانم کیست
منوی بلاگ
بایگانی
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۱)
- اسفند ۱۴۰۰ (۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۱)
- خرداد ۱۴۰۰ (۱)
- بهمن ۱۳۹۹ (۱)
- آذر ۱۳۹۹ (۱)
- آبان ۱۳۹۹ (۲)
- مهر ۱۳۹۹ (۲)
- مرداد ۱۳۹۹ (۶)
- تیر ۱۳۹۹ (۶)
- خرداد ۱۳۹۹ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۸)
- فروردين ۱۳۹۹ (۱۷)
- اسفند ۱۳۹۸ (۶)
- بهمن ۱۳۹۸ (۲)
- دی ۱۳۹۸ (۲)
- آذر ۱۳۹۸ (۳)
- آبان ۱۳۹۸ (۱)
- مهر ۱۳۹۸ (۱)
- شهریور ۱۳۹۸ (۱)
- مرداد ۱۳۹۸ (۶)
- تیر ۱۳۹۸ (۱۰)
- خرداد ۱۳۹۸ (۱۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۴)
- فروردين ۱۳۹۸ (۲)
- اسفند ۱۳۹۷ (۵)
- بهمن ۱۳۹۷ (۲)
- آذر ۱۳۹۷ (۱)
- خرداد ۱۳۹۷ (۱)
- فروردين ۱۳۹۷ (۲)
- دی ۱۳۹۶ (۲)
- آبان ۱۳۹۶ (۳)
- مهر ۱۳۹۶ (۲)
- شهریور ۱۳۹۶ (۴)
- مرداد ۱۳۹۶ (۲)
آخرین مطالب
- ۰۲/۰۲/۰۷باید خدایی وجود داشته باشد
- ۰۰/۱۲/۲۲خود فرا میخوانَدَم آن خویش را
- ۰۰/۰۴/۲۶متهم
- ۰۰/۰۳/۱۵نهادِ پوچ
- ۹۹/۱۱/۰۸قاطعِ ۱۰۰ درصدی خداست
- ۹۹/۰۹/۰۸۲۰ سالگی
- ۹۹/۰۸/۲۰حیات دردمند
- ۹۹/۰۸/۰۸ارغوانم را دیدی سر راه؟
- ۹۹/۰۷/۲۰حیات تن
- ۹۹/۰۷/۰۶یک کنج آرام دنیا آرزوست
